စိတ္တခု၏ အိုဇုံုးလႊာ

စိတ္တခု၏ အိုဇံုးလႊာ

ရုန္းကန္ရင္ ဖဲ့ယူမိ
စိတ္ရွိတိုင္း ဆြဲေခၚမိ
ေတြ႕မိတိုင္း ကူးယူမိ
ဒီလိုနဲ႔ သူ ......

မွီတြယ္ျခင္းေတြ ေပ်ာက္ျပီး
တစိမ္းျပင္ျပင္ျဖစ္လို႔
လူထဲကလူဆိုေပမယ္႔
မေရာေထြးနဲ႔တဲ့ေလ
ဒီလိုနဲ႔ သူနဲ႔လူ ......

သြားရာလမ္းက မတူညီနိုင္ဘူးတဲ့
သူ႔ကေလးေတြ .....
ေခၚခ်င္ပါတယ္
ေထြးေပြ႔ခ်င္ပါတယ္
ဒီမ်က္လံုးေတြနဲ႔ ကင္းေ၀းရာ
ဒါဟာ ကမာၻလို႔
ယုယတဲ႔လက္တေတြရွိတယ္
ခ်ိဳသာတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔
ၾကည္လင္တဲ႔ အၾကည္႔လွေတြေၾကာင္႔
သူတို႔ေပ်ာ္မွာပါလို႔ ....

သို႕ေသာ္လည္းကြယ္
ေနရာတိုင္းမွာ ရံုးကန္ျခင္းေတြနဲ႔
သူတို႔ေတြ အသားက်ဖို႔ေတာ႔ လိုလိမ္႔မယ္
ဒုကၡလည္းရုန္းကန္္ျခင္း
ျငိမ္းေအးရာလည္း ရံုးကန္ျခင္းမို႔
သူတို႕အတြက္ ငါတို႔ေတြရဲ႔ အလုပ္
တကယ္ပဲ.....
ေျမျပင္ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေပးေနျပီလားဆိုတာ
စဥ္စားရင္းစဥ္းစားရင္း
ၾကည္႔မိ
ထိမိ
ေငးမိ
ျဖဳတ္ခ်မိ
ဆြဲထူမိ
လက္လွမ္းမိ
ေျဖသိမ္႕မိ
ေျပာေနမိ
ကူညီမိ
ဒီလိုနဲ႔
သူတို႔နဲ႔ငါဟာ ....
အထီးက်န္ျခင္းေတြေတာ႔ တူညီေနပါျပီ

စဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္း
စိတ္နဲ႔ ဘ၀ျမဳတ္ထားလိုက္ဖို႔ဆိုရင္
အခုဆို... ငါ႔တစ္ေယာက္ထည္းျဖစ္ေနခဲ႔ေတာ႔
ဒီအခန္းက်ဥ္းထဲမွာ ....။
ငါ႔စာနာျခင္းေတြနဲ႔
ငါ႔ရဲ႔ ကမာၻ .....။